Mitákuye Oyás’in – Eren wat ons draagt: Moeder Aarde

In de tradities van de Lakota wordt ze Uncí Maka genoemd – Grootmoeder Aarde. De zachte, krachtige, voedende moeder van ons allemaal. Ze die ons draagt, zonder ooit iets terug te vragen. Ze die ademt in de bossen, zingt in de rivieren, en ons wiegt in de ritmes van de seizoenen.

Moeder Aarde is geen abstract idee. Ze is leven. Ze is lichaam. Ze is aanwezig in elk handvol aarde, elk briesje wind, elke golf die kust tegen steen. En bovenal: ze herinnert ons eraan dat er genoeg is. Dat overvloed niet hetzelfde is als “veel”, maar als voldoende. Dat wat we nodig hebben, er al is – als we leren ontvangen met open handen in plaats van grijpen uit angst.

In onze ceremonies op De Kantelhoeve keren we vaak terug naar haar. Soms letterlijk, met blote voeten in de modder. Soms symbolisch, door haar te eren in woord, lied of stilte. We danken haar voor haar gulheid. Voor het voedsel dat zij voortbrengt. Voor het vuur dat zij voedt. Voor de paarden die haar gras grazen. Voor de adem die we delen met haar bomen.

Het is makkelijk om haar te vergeten in een wereld van schermen, beton en haast. Maar wanneer we vertragen, wanneer we stilstaan, kunnen we haar weer horen. Haar zachte fluisteren: "Je hoeft het niet alleen te doen." En ook: "Alles heeft zijn tijd."

In haar tijd bestaat geen haast. Geen schaarste. Alleen cycli, ritmes, stroming. Zij leert ons te leven in vertrouwen, niet in tekort. In verbinding, niet in isolatie.

Door haar te eren, eren we ook onszelf – want wij zijn haar. Ons lichaam is gevormd uit haar elementen. Ons bloed stroomt zoals haar rivieren. Ons hart klopt in het ritme van haar drum.

Laat ons haar niet alleen eren in woorden, maar ook in daden. In hoe we zorgen. In hoe we luisteren. In hoe we leven.

Mitákuye Oyás’in – "alle mijn verwanten" zeggen de Lakota. Alles is verbonden. En in die verbondenheid ligt de heling.

Een Oefening in Verbinding met Moeder Aarde

1. Zoek een rustige plek – Ga naar buiten, als het kan, of creëer een plek in je huis waar je je verbonden voelt met de natuur. Zet je voeten stevig op de grond. Voel de aarde onder je. Als je buiten bent, sta dan rechtop of ga zitten met je voeten in contact met de grond.

2. Adem diep in – Adem langzaam in door je neus, voel hoe de lucht je longen vult. Houd even vast, en adem dan langzaam uit. Herhaal dit drie keer, voel hoe je lichaam zich ontspant met elke ademhaling.

3. Verbind met je lichaam – Breng je aandacht naar de voeten die de aarde raken. Stel je voor dat je wortels uit je voeten groeien, diep de grond in. Voel de kracht van Moeder Aarde die door je wortels omhoog stroomt, je hele lichaam vult met rust en energie.

4. Dankbaarheid uiten – Sluit je ogen en denk aan iets dat je vandaag hebt ontvangen van Moeder Aarde – of het nu de lucht is die je ademt, het voedsel dat je eet, de regen die de aarde voedt of de zon die je verwarmt. Voel dankbaarheid voor haar overvloedige giften. Zeg hardop of in jezelf: “Dank je, Moeder Aarde, voor alles wat je me geeft.”

5. Laat los wat niet meer dient – Als je iets voelt dat je vastklampt, iets dat je niet meer nodig hebt, stel je voor dat je dit met je adem loslaat. Laat het los en laat het door je wortels de aarde in zakken, waar het gezuiverd kan worden.

6. Eer Moeder Aarde – Zeg een kort gebed of mantra, zoals: “Uncí Maka, ik eer jou. Jij die alles draagt, die voedt, die verzorgt. Moge ik altijd in harmonie met jouw ritmes leven. Moge ik jouw overvloed ontvangen met open handen en een open hart. Mitákuye Oyás’in – ik ben verbonden met jou.”

7. Afsluiting – Voel de verbinding die je hebt gemaakt. Sta nog even stil in de stilte en de rust die Moeder Aarde je heeft gegeven. Wanneer je er klaar voor bent, adem dan diep in en open je ogen, wetende dat je altijd kunt terugkeren naar deze verbinding.

Deze oefening kan dagelijks of wanneer je voelt dat je behoefte hebt aan vertraging en verbinding met de aarde worden uitgevoerd. Het biedt een moment om niet alleen Moeder Aarde te eren, maar ook om je eigen ritme en overvloed te herontdekken.