De Weg van Terugkeer
- Siegfried Demeulenaere
- 26 jul
- 2 minuten om te lezen
Het Insluiten van wat ooit werd uitgesloten
Er zijn delen van onszelf die we liever niet zien.Er zijn familieleden waar we niet over praten.Er zijn gebeurtenissen waar de stilte luider spreekt dan woorden.
In het systemisch en sjamanistisch werk noemen we dit: uitsluiting.Wat geen plek krijgt, wat wordt weggeduwd, verloochend, ontkend — blijft niet weg.Het leeft ondergronds. In het lichaam. In de droom. In onze relaties.Het toont zich in patronen die zich herhalen, in spanningen die geen naam krijgen, in een diep verdriet waar we de oorsprong niet van kennen.
Het vergeten kind, de verslaafde broer, de boze moeder
Soms gaat het over een familielid dat uit beeld verdween.Een grootmoeder die 'niet meer bestond', een vader die 'niet mocht komen', een kind dat niet geboren mocht worden.Soms gaat het over een deel in onszelf: het woeste, het sensuele, het krachtige, het kwetsbare. Delen die niet mochten bestaan omdat ze “te veel” waren. Of “niet gepast”. Of “onveilig”.
Uitsluiting gebeurt vaak onbewust. Uit liefde. Uit loyaliteit.Maar wat uitgesloten is, kiest een andere ingang om alsnog gezien te worden.Het komt terug via kinderen. Via ziekte. Via blokkades. Via dromen.
Insluiten is geen excuus. Het is een daad van waarheid.
Wanneer we iets of iemand opnieuw insluiten, zeggen we niet dat het goed was.We zeggen: het was er.We zeggen: je hoort erbij.We zeggen: ik ben bereid om het hele verhaal te dragen — ook het moeilijke, het pijnlijke, het ongemakkelijke.
Insluiten betekent: voorbij goed of fout.Voorbij het oordeel. Voorbij de behoefte om te begrijpen.Soms zelfs: voorbij het willen helen.
We zetten een stap naar wat er was.We buigen ons hoofd.We zeggen: “Ik zie je nu.”
De volle prijs
Soms is het insluiten eenvoudig. Een zucht. Een traan. Een gebed.Soms vraagt het alles.Soms betekent het: ruimte maken voor een familielid die iedereen liever vergeet.Soms betekent het: terugkeren naar een deel van jezelf dat je 30 jaar hebt afgezworen.Soms betekent het: voelen wat je nooit durfde voelen.
Het kost wat het kost.Maar wat het brengt, is onbetaalbaar.
Want wanneer alles er mag zijn,komt er rust.
Een uitnodiging
Misschien voel je nu al wie of wat er uitgesloten werd.Een naam. Een gezicht. Een herinnering. Een gevoel.Misschien is het nog vaag — als een schaduw aan de rand van je bewustzijn.
Je hoeft niet te haasten.Maar misschien kun je vandaag één stap zetten.
Een kaars branden.Een foto neerleggen.Een gebed fluisteren.
"Ik zie je.Je hoort erbij.Ik ben bereid je niet langer uit mijn hart te sluiten."
Zo begint de terugkeer.
Wil je dit proces in cirkel, ceremonie of opstelling verder verkennen?Voel je welkom op de Kantelhoeve. Hier krijgt alles wat leeft een plek.Zonder oordeel. In liefde. In waarheid.Voor de volle prijs — en de volle vrijheid.


Opmerkingen