🌲 Teaching van de Taxus – De Wachter tussen de Werelden

Luister, kind van aarde.

Ik ben de Taxus — oud, trager dan de seizoenen, stiller dan de wind.

Mijn wortels kennen de taal van steen,

mijn takken herinneren de adem van sterren.

Ik ben niet de boom van het snelle leven,

ik ben de boom van het eeuwige worden.

Mijn naalden dragen gif, ja —maar weet dat gif en medicijn één adem delen,

zoals licht en schaduw elkaars dans zijn.

Kom niet achteloos in mijn schaduw staan.

Ik ben de wachter van de grens,waar leven en dood elkaar de hand geven.

Ik leer niet de vreugde van groei,maar de wijsheid van transformatie.

Wat sterft, keert niet weg — het keert terug.

De taxus spreekt tot wie bereid is te luisteren met het hart,

niet met nieuwsgierigheid, maar met eerbied.

Hij zegt:“Leer sterven terwijl je leeft.

Laat los wat te zwaar is,

laat oud blad vergaan tot grond voor nieuw leven.”

In de oude tijden plantten de mensen mij bij hun begraafplaatsen,

niet uit angst, maar uit herinnering.

Zij wisten: de dood is geen einde,maar een doorgang, een poort die ademt.

Zij zagen mijn groene naalden, eeuwig in de winter,en wisten dat leven altijd terugkeert.

Ik ben de boom van de cirkel —niet van het rechte pad, maar van het eindeloze draaien.

Wie met mij werkt, leert om stil te zijn,

om te luisteren naar wat niet meer spreekt,en om kracht te vinden in het onbekende.

Dus, mens van deze tijd —wanneer je angst voelt voor verandering,

wanneer het oude sterft en het nieuwe nog niet geboren is,

kom dan bij mij.

Zet je rug tegen mijn stam, adem diep.

Laat mij het oude nemen,en ik zal je tonen dat niets verloren gaat,

dat alles slechts verandert van vorm.

Ik ben de Taxus,wachter van het mysterie,

vriend van de dood, beschermer van het leven.

Ik leer je dat sterven geen einde is,

maar een manier om vollediger te leven.

🌿 Teaching in het kort

• De taxus leert transformatie: het sterven van het oude, zodat het nieuwe kan ontstaan.

• Hij herinnert aan het heilige evenwicht tussen gif en genezing — alles heeft twee kanten.

• Hij nodigt uit tot vertraging, stilte en overgave aan wat groter is dan wijzelf.

• Hij herinnert dat dood geen vijand is, maar een poortwachter van het leven.