Ceremonies: de stille kracht die verder reikt dan een workshop of sessie

Soms is het moeilijk onder woorden te brengen wat er gebeurt tijdens een ceremonie. Misschien omdat het zich niet laat grijpen in logica, structuren of stappenplannen. Waar een workshop vaak iets wil leren, en een sessie iets wil oplossen, is een ceremonie eerder een poort. Een uitnodiging. Een ankerpunt op de grens van het oude en het nieuwe.

Een ceremonie maakt ruimte. Voor dat wat klaar is om losgelaten te worden. Voor dat wat zich aandient in stilte. Voor dat wat nog geen woorden kent, maar wel gevoeld wil worden.

Op De Kantelhoeve werken we graag met de kracht van het ritueel. Niet als doel op zich, maar als bedding. Een ceremonie eert het moment, de overgang, de verbinding met iets dat groter is dan onszelf. Of dat nu een vuurceremonie is, een afscheidsritueel met een dier, of een opstelling met paardenmedicijn – het zijn momenten waarin tijd even stil mag vallen. Waarin iets essentieels wordt aangeraakt.

Wat een ceremonie zo krachtig maakt, is precies dat: het gaat niet om begrijpen. Het gaat om ervaren. Om gewaarzijn. Om je toevertrouwen aan een veld dat wij niet helemaal hoeven te snappen om erdoor geraakt te worden.

En net omdat er geen doel hoeft te worden bereikt, kan er iets diepgaands gebeuren. Niet zelden vertellen mensen me na afloop: "Ik weet niet wat er precies gebeurde, maar iets in mij is verschoven." Dat is de magie van ceremonie. Ze werkt op lagen die onder het oppervlak liggen, maar die des te belangrijker zijn.

In een wereld die vaak gericht is op doen, presteren en verklaren, is het krachtig om af en toe gewoon te zijn. Samen, in verbinding met de natuur, de paarden, de elementen. Een ceremonie nodigt uit tot vertragen. Tot herinneren. Tot thuiskomen bij jezelf.

En misschien is dat wel de essentie: een ceremonie doet niets voor je – ze herinnert je aan wie je bent.