🔥 Sacred Fire – Het Vuur van Leven en Overgave
- Siegfried Demeulenaere
- 16 jul
- 2 minuten om te lezen
Vuur.Zo oud als de sterren.Zo intiem als onze adem.Zo krachtig dat het eeuwen aan verhalen, wijsheid en verandering in zich draagt.
In vele tradities wordt vuur gezien als een poort –een brug tussen werelden.Tussen het zichtbare en het onzichtbare,tussen wat was, wat is, en wat nog komen mag.
We noemen het vaak het Sacred Fire –niet zomaar om de vlam te eren,maar omdat we voelen dat hier iets groters spreekt.Iets dat ons uitnodigt om aanwezig te zijn.Echt aanwezig.In ons lichaam.In onze waarheid.In onze levenskracht.
🔥 Vuur als spiegel
Rond het vuur vallen maskers af.Er wordt gezwegen, gedeeld, gezongen, geschreeuwd, geheeld.Soms zacht.Soms rauw.Soms wild.
Het vuur oordeelt niet.Het transformeert.
Het herinnert ons eraan dat leven soms pijn doet,maar ook dat alles voortdurend in beweging is.Wat we erin leggen — verdriet, dankbaarheid, loslaten, verlangen —wordt meegenomen in de dans van de vlammen.Omgevormd. Gezuiverd. Teruggegeven aan het Grote Mysterie.
🔥 De schroom voor vuur
Toch rust er in onze cultuur soms een taboe op vuur.Niet het fysieke, maar het innerlijke.Het vuur van onze levenslust, onze seksualiteit, onze kracht, onze waarheid.We zijn vaak bang om té veel te zijn.Té luid. Té intens. Té levend.We hebben geleerd om het vuur in ons te temmen.Te dimmen.Of erger nog: te doven.
Maar het Sacred Fire roept ons op tot herinnering:dat kracht niet gevaarlijk is,dat intensiteit ook zachtheid in zich draagt,dat passie een heilig pad is,dat vuur — mits eerbiedig bejegend — levens geeft in plaats van neemt.
🔥 Eren, niet beheersen
Het vraagt moed om weer naast het vuur te gaan zitten.Niet om het te controleren, maar om het te eren.Om ons eigen vuur niet langer te vrezen,maar te dragen.
We mogen leren om het vuur in onszelf te ontvangen:in onze buik,in onze stem,in onze creatie,in onze liefde.
En wanneer we samenkomen rond het vuur —op de aarde, onder de sterren, in ceremoniële bedding —herinneren we iets ouds en iets nieuws tegelijk:dat we deel zijn van een groter web,en dat het vuur ons niet enkel verwarmt,maar ook verbindt, zuivert en herinnert aan wie we werkelijk zijn.


Opmerkingen