Twee gezichten van hetzelfde veld

Soms voelt het leven als leegte. Een vacuüm. Een stilte die drukkend is. Het moment waarop je niet meer weet welke richting je uit moet, wanneer de zin uit dingen lijkt te verdwijnen. Leegte kan eenzaam en kil aanvoelen. Alsof je afgesneden bent van jezelf en van de wereld.

Maar diezelfde leegte kan, wanneer we er met zachtheid en aandacht bij blijven, veranderen in iets anders: ruimte.

Leegte als gemis

Leegte draagt vaak de pijn van verlies in zich. Het gemis van een geliefde, van een fase in het leven, van gezondheid, of van een deel van onszelf dat we ooit moesten achterlaten. Het is de echo van wat er niet (meer) is.

In leegte klinkt vaak ook angst: Wat nu? Wie ben ik zonder dit stuk? Waar ga ik naartoe?

Ruimte als mogelijkheid

Ruimte voelt anders. Daar is lucht, beweging, adem. Ruimte zegt niet: er ontbreekt iets, maar: er kan iets ontstaan. Ruimte nodigt uit om stil te worden en te luisteren. Om de stilte niet als vijand, maar als draagvlak te ervaren.

Het verschil tussen leegte en ruimte zit dus niet in de buitenwereld, maar in hoe ons hart zich opent of sluit voor wat er is.

Van leegte naar ruimte

De overgang van leegte naar ruimte vraagt geen forceren, maar aanwezig blijven. Het vraagt dat we het verlies durven toelaten, de tranen laten komen, het gemis erkennen. En precies daar, in dat rouwen, ontstaat ruimte.

Want de bodem onder leegte is vaak vruchtbaar. Zoals een akker die eerst kaal lijkt, maar precies daardoor klaar is om nieuwe zaden te ontvangen.

De bestemming van leegte

Misschien is dat de ware bestemming van leegte: ons herinneren dat er altijd opnieuw ruimte kan ontstaan. Dat wat wij ervaren als einde, vaak het begin is van een nieuwe fase, een nieuw verhaal, een nieuw stukje leven dat nog geboren wil worden.

Een ritueel om leegte te verwelkomen en ruimte te openen

Wanneer leegte zwaar aanvoelt, kan het helpen om er een vorm aan te geven. In veel tradities wordt het tastbaar maken van een innerlijke beleving gezien als een sleutel tot transformatie.

Stap 1 – Zoek je plek

Ga naar een plek waar je ongestoord kan zijn. In de natuur, of in een hoekje van je huis. Zet je neer met beide voeten op de aarde. Adem een paar keer diep in en uit.

Stap 2 – Erken de leegte

Sluit je ogen en voel: Waar voel ik leegte? In je borst? In je buik? In je keel? Leg je hand daar. Spreek zachtjes uit:“Hier voel ik leegte. En ik erken je.”

Stap 3 – Maak het zichtbaar

Zoek een steen, tak, of ander natuurlijk voorwerp. Laat dit symbool staan voor je leegte. Leg het voor je neer, of houd het in je hand. Dit is niet om het weg te duwen, maar om te zeggen: Ik zie je.

Stap 4 – Nodig ruimte uit

Neem een kaars of steek een klein vuur aan. Of, als dat niet kan, keer je gezicht naar het licht van de zon of de maan. Spreek uit:“Mag deze leegte ruimte worden. Een plaats waar nieuw leven kan groeien.”

Stap 5 – Dank en laat los

Bedank de steen of het symbool, en leg het terug in de aarde of in stromend water. Zo geef je het terug aan het grotere geheel, zodat het kan transformeren.

✨ Zo wordt leegte niet iets om te vrezen, maar een heilige opening.

Een poort waar het nieuwe zijn weg naar jou kan vinden.